laatste dag!

Ten eerste excuses voor de vele spelfouten in het laatste berichtje, maar soms moet ik even snel wat schrijven en dan tja gaat het dus zo.
En INge, inderdaad, de ervaringen zijn nu nog even lastig uit te drukken in woorden.
Behalve: mooi, bijzonder, uitdagend, pure ontwikkeling, samenzijn, thuis komen, openend, onduidelijk, verwarrend, mindblowing,
en opnieuw gewoon fijn.
ONze laatste dag asl groep hebben we doorgebracht bij de mulitdimensionale poort Amaru muru, vlakbij Titicaca. Nou maar goed dat we daar mee eindigen enit beginnen, want wat was het intens. Het is een wonderlijk landschap, met rotsen als de kammen van dinosauriers. Alejnadro evrtelde dat hir in d eoude tijden gezeten hebben, en ook een tijd van water. VAndaar die bijzonder vormen.
En ogenschijnlijk zomaar in een rotswand zijn dire enorme grote platte vlakken uitgehouwen. De linker voor het mannelijk, de rechter voor het vrouwelijke, de middelste de navel, de poort.
De paqos hebben daar hard gewerkt met ons, uren achter elkaar, een voor een het loslaten van het zware en het openen van ons hart.
Ik lag daarna wel een uur te slapen.
En voor het eerst had ik te weinig lucht. Dat ging over toen ze de sacred space weer gesloten hadden.
Wonderlijk hoe het werkt.

Morgen met de bus nar cusco, met de paqos en een gidss. Dennis is en cusco, neit bij ons. En wat de komende dagen gaan brengen, dat horen jullie dan...