zaterdag 1 november 2008

Begonnen!

Vandaag zijn we echt begonnen. Of eigenlijk moet ik zeggen gister want het is alweer half 1 geweest, maar ik ben nog aan het ontladen na een prachtige avond.
Vanochtend om negen uur stond de eerst klaar voor een initiatie.
Ik mocht bij de interviews zijn en dat alleen al was ontroerend om mee te maken.
Wat de mensen antwoorden op de vraag waarom ze een initiatie willen en de dingen die zij te horen krijgen van de paqo's.
Allemaal heel liefdevol en aanmoedigend. Ik kreeg het gevoel van yes, het is nodig voor onze wereld dat we meer en meer onze kracht delen. Na een hollandse maaltijd van boerenkool met salade togen we naar Op Hodenpijl in Schipluiden.
Daar gaven de Paqo's een lezing over hun leven en werk en visie over de tijd waarin we nu leven. Er was een grote opkomst, ongeveer 70 mensen kwamen af op deze mensen.
Ik voel me dankbaar dat de wens die ik had, de paqo's hun verhaal te horen, kon delen met zoveel mensen.
Ze deden het zo goed. Voor hun ook geen dagelijkse kost en Don Mareano was best zenuwachtig, wat absoluut niet merkbaar was. Behalve misschien dat hij weinig grapjes maakte, die later in de auto terug met volle kracht er uitkwamen.
Ze hebben genoten van de mensen. Van de plek, die voor hun ook zeer speciaal voelde.
Ik was diep geraakt toen zij bij de bruine Madonna hun voorouders voelde. Dat Don Mareano tegen de Inka beker, K'ero, sprak dat hij niet alleen was maar nog steeds verbonden met de Andes, met hun.
En zo wij ook dus. Dat ze kristal voelden toen ze de kerk in kwamen. En tenslotte de grond kustte en eerde bij het podium waar de leylijn loopt naar Cusco.
Zoals Greet, van de vm Pastorie, al zei, het was al bijna genoeg voor deze avond.
Poeh, moest even alles laten zakken, om weer helder voor de groep te kunnen spreken.
Iemand zei dat het niet alleen hun woorden waren, maar misschien nog meer hun energie, die raakte. Hun respect voor ons, zo voelbaar.
De dankbaarheid en de liefde voor Moeder Aarde, de Zon, Inti, de sterren, alles om ons heen.
En als toetje mochten we even onze ogen dicht doen en maakten we een mini trance reisje naar het hart van Moeder Aarde op de drums van Don Alejandro en Don Mareano. Drums door Don Alejandro gemaakt waarmee hij een traditie nieuw leven in blaast in de Q'ero gemeenschap. Hij vroeg of we hem wilde helpen daarmee. Nou geen probleem! In vijf minuten naar het hart van Moeder Aarde maar het kostte even iets langer om weer te landen, wanneer je boven Ollantaytambo hebt gevlogen met de grote Condor!
Nu dan toch maar slapen, want morgen vroeg op om de mannen naar het station te brengen voor hun weekend bij Mariette in Zutphen (www.heelheid.nl).
Zondagavond ga ik ze weer ophalen van het station en dan mag ik, samen met iedereen die hierbij is, nog een week genieten van al dat moois wat zij hier brengen.

3 opmerkingen:

Jon zei

Waaaaauuuuwwww, kgloof dat ik wat gemist heb! Is je luchtbed nog hard? ;-)

Thérèse zei

Hihi, met hulp van drie Peruanen lukt het iedere avond weer wat lucht erbij te krijgen.
Met veel hilariteit natuurlijk.

Ada zei

Lieve Therese,
Wat een mooie en fijne belevenissen. Ik voel hoe de energie mij bereikt door je woorden. Ik voel ook hoe bijzonder en belangrijk de avond voor iedereen is geweest. Het zal dinsdag ongetwijfeld ook bijzonder worden. Ik kijk er naar uit!
Knuffel,
Ada