zondag 28 september 2008

gedicht

Zacht licht over de geschoren velden
De openstaande hekken doelloos hangend
Een stille reiger aan de waterkant
Kraai schreeuwt zijn wetten hoog in de bomen
Een blauwe flits dicht op het brakke water
In het riet een bergkristallen spinnenweb
Nevel en vocht en lange zonnestralen
Het gruis knerpt zacht onder mijn voeten
En verder niets

den haag, 21-9-08/IK

2 opmerkingen:

Alex zei

Een gedicht van warmte en kunsheid

Groetjes Alex

Thérèse zei

Alsof ik naast je sta
en zie wat jij ziet.